Turizm Gazetesi’ni okurkenbir köşe yazısı ile bir haber dikkatimi çekti. 

Birincisi Sn. Can Bulak’ın köşe yazısı : “Ucuz turizm ülkesi olmaktan çıktık, böyle giderse iddiamızı kaybederiz.” Yazısının  büyük bir bölümünü onaylamamak olası değil.  Siyasetten,  turizmin karanlık noktalarına kadar çok da güzel anlatmış. 

Ancak “ucuz ülke -hedef”  bağlamında  neyi kastettiğini, anlayamadım. Hatta sanki biraz çelişki içeren bir ifade olduğunu da düşünüyorum. 

Öncelikle “ HEDEF” imiz ne (?) sorusunun yanıtını iyi tartışmalıyız. Turizm Bakanı Sn Ersoy’un sürekli vurguladığı  2030 yılında100 milyon turist, 100 milyon ABD doları mı ? Turizm gelirlerinde kalem oyunları ile yükseltilen rakamlar, hesaba katılmayan giderleri hiç  konuşmadan, bu hedefin doğru olduğunu kabul etsek  şu soruyu sormamız gerekmiyor mu : Türkiye 100 milyon turisti taşıma kapasitesine sahip mi?  K.T. Bakanlığı’nın  övüne övüne uygulatmaya çalıştığı “Sürdürülebilir Turizm” kriterlerinin önceliklerinden biri  turizm bölgelerinin TAŞIMA KAPASİTESİ.  Bugün özellikle İspanya’da gerek kültür turizminin en  önemli  şehirlerinden biri olan Barcelona veya İtalya’da Venedik , gerekse de kitle turizminin en önemli destinasyonlarından Mayorka ve Kanarya adaları neden ayağa kalktı,neden turistleri  terörist diye niteliyorlar? Artık taşıma kapasitesi, taşmış, yerel halk kendi şehrinde yabancı  durumuna düşmüş. Ayrıca büyük paraların döndüğü turizm sektöründe bu ülkelerde / şehirlerde yaşayan insanların  ortak bir şikayeti var: ” evet  çok para dönüyor ama pastayı birileri yiyor,  çoğunluk olan bizlere sadece pastanın kırıntıları kalıyor”.Turizm gelirlerinin adil paylaşımı ? Pasta yoksa ekmek yesinler! ADALET!

Bu anlamda “ pahalı ülke olduk,  hedefimizi kaybediyoruz”  ifadesinin karşılığı ucuzlayalım,  doğamızı çevremizi, daha da  ötesi çocuklarımızın yarınlarını yok etmeye devam edelim. 

Ancak ikinci  haber Türkiye’nin pahalı bir ülke olduğu savını geçersiz kılıyor. Almanya Federal İstatistik Ofisi’nin yaptığı bir araştırma -Güney ve Güney doğu Avrupa ülkelerinin- Satın Alma Gücü Paritesine göre Almanlar için Türkiye’nin en ucuz 3cü ülke olduğunu  ortaya koyuyor. Birinci sırada Bulgaristan, ikinci  sırada Arnavutluk var. Üzücü bir durum. Hayır, ucuz  ülke olmamız değil, beni üzen, 40 yıllık turizm maceramızın sonunda  Bulgaristan ve Arnavutluk’tan daha pahalı bir ülke olmamız nedeni ile  üzülüyor olmamız.