Geçtiğimiz haftalarda turizmgazetesi.com’da “Turizmde yöneticiden, aşçı ve garsona kadar “beyin ve emek göçü” yaşanıyor” başlıklı bir haber vardı. 

Ben de bu haber üzerine “Turizm sektörü hep ucuz işgücünü tercih etti” başlıklı bir yazı yazmış, bu alanda yaşananların nedenlerine değinmiştim.

Bu yazıda daha vahim bir duruma değinmek istiyorum. Muhtemelen turizm sektöründe analitik kafaya sahip işletmeci ve yatırımcıların bilgisi dahilinde olan bir konu bu.

Türk turizmi yaklaşık kırk yıldır Akdeniz Çanağı’ndaki destinasyonlarla rekabet etti. İspanya, İtalya, Yunanistan, Fransa, Tunus ve Mısır gibi ülkelerle rekabet etmenin yollarını da öğrendi.

Son yıllarda Akdeniz Çanağı’ndaki ülkelere yeni rakipler eklenmeye başlandı. Buralardaki yatırımların yeni başlaması dolayısıyla etkileri henüz pek fazla hissedilmiyor.

Sözün özü; Akdeniz Çanağı’na şimdi de “Kızıldeniz Çanağı” ekleniyor. Suudi yatırımları ile Mısır’ın Kızıldeniz kıyısındaki yeni yatırımlarından söz ediyorum. 

Şimdilik biraz uzak bir ihtimal olsa da İran’ı, deniz-kum-güneş ve kültür turizmiyle bu ülkelere ekleyebilirsiniz.

Mısır’ı bir kenara koysak bile Suudi’lerin Kızıldeniz kıyısında çağdaş standartlarda hizmet verecek konaklama tesisleri inşa etmekte olduğunu turizmgazetesi.com’da Kayhan Taner Özen’in yazısından öğreniyoruz. Bir başka anlatımla Suudi’ler, deniz-kum-güneş turizmi alanında Türk turizmine yeni bir rakip olarak doğuyor!

Kayhan beyin yazısından Suudi’lerin 2030’lara kadar iki trilyon dolar dolayında harcama yaparak 90 ada ile 200 kilometrelik kıyı şeridinde 50 otelde sekiz bin yatak ile 1300 rezidans planladıklarını öğreniyoruz. 

Şimdi sorumuz şu; Suudi’ler bu tesislerde görev yapacak yönetici ve çalışanları nereden temin edecekler? Yanıtınızı duyuyorum gibiyim: Elbette ki başta Türkiye’den… 

Sizce Türk turizm sektöründeki işletmecilerin pek de tatmin edici olmayan ücretlerle çalıştırdıkları vasıflı işgücü Suudi’lerden gelecek cazip tekliflere “hayır” der mi?

Türkiye Turizm Yatırımcıları Derneği’nin yöneticileri mevcut durumdan rahatsızlıklarını ifade ediyorlar ama korkarım bir “tsunami” onları bekliyor.

İşte o zaman, Türk turizmcileri yoldan geçeni yönetici yapmak durumunda kalacaklar gibime geliyor. 

Ne dersiniz?